ODESZLI
NA WIECZNĄ WARTĘ

płk Henryk BURDON

W Przemyślu 10 listopada br. pożegnano pułkownika Henryka BURDONA - prezesa Zarządu Okręgowego Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych w Przemyślu i Honorowego Obywatela Gminy Bircza.

Pułkownik Henryk Burdon był odznaczony wieloma krzyżami, medalami i wyróżnieniami, między innymi: Krzyżem Kawalerskim  Orderu Odrodzenia Polski, dwukrotnie Krzyżem Walecznych oraz Srebrnym Medalem „Zasłużony na Polu Chwały” (tj. 5 klasy Krzyż Virtuti Militari).


Historia kariery wojskowej Henryka Burdona jest bardzo obszerna, jednak najważniejsze fragmenty w tym miejscu wypada przytoczyć i pokazać bohaterstwo i zasługi obronie naszej Ojczyzny i naszej wolności. Swoją karierę, która przypada na Jego najlepszy młodzieńczy okres życia, rozpoczął w 1944 roku od ukończenia szkoły frontowe w Wojsku Polskim. W marcu 1945 roku będąc w składzie 26 Pułku Piechoty 9 Dywizji Piechoty skierowany został na front. Z 26 Pułkiem Piechoty walczył z niemieckim najeźdźca w rejonie Drezdenka, Trzebnicy, następnie brał udział w forsowaniu Nysy Łużyckiej i natarciu na Rorenburg. Najcięższe walki 9 Dywizja, której był żołnierzem, stoczyła z niemiecką 20 Dywizją Pancerną w rejonie Budziszyna w której jej 26 PP stracił ok. 70 procent stanu osobowego, a Pan Henryk został ranny od niemieckiego pocisku artyleryjskiego. Jednak po ciężkich walkach  pokonano niemieckie okrążenie. Następnie jednostki WP po uzupełnieniu składów osobowych wzięły udział w operacji praskiej dochodząc do Łaby. Tutaj 9 maja dotarła do nich wiadomość kapitulacji Niemiec. Jednak dowództwo niemieckie Armii „Środek” odmówiło złożenia broni i prowadziło walkę z WP, w którym walczył Pan Henryk, w rejonie czeskiego Mielnika do 10 czerwca 1945 roku żołnierze 9 DP przybyli do Rzeszowa, a 26 PP rozlokował się w Jarosławiu. Nie był to jednak czas pokoju i koniec walk 26 PP 9 DP. Na tym terenie bardzo mocno działały bandy Ukraińskiej Powstańczej Armii, która napadała na miejscowości i mordowała ludność. Był to czas szczególnie dla niego trudny. Pan Henryk Burdon uczestniczył w wielu akcjach wojskowych o utrzymanie polskości przeciwko UPA na terenie powiatu jarosławskiego i przemyskiego, między innymi w bardzo trudnej, ale wygranej obronie miejscowości Bircza i jej mieszkańców podczas trzeciego napadu UPA na tą miejscowość.

      Z wojskiem, miastem Przemyśl i ziemią przemyską nie rozstawał się do końca kariery zawodowej. W 1948 roku objął dowództwo kompanii 28 PP w Przemyślu, które pełnił do rozwiązania jednostki w 1950 roku, a od 1951 r. do przejścia na emeryturę w 1973 roku był kwatermistrzem 114 Szpitala Wojskowego w Przemyślu. Będąc już w rezerwie w 1975 roku został Wojewódzkim Inspektorem Obrony Cywilnej pełniąc tą funkcję do 1980 roku, w którym to roku struktury zostały rozwiązane.
    W podziękowaniuza zasługi w obronie Birczy Rada Gminy Bircza w roku 2008 roku nadałaPanu Henrykowi Burdonowi tytuł Honorowego Obywatela Gminy Bircza.

Ś.P. Pułkownik był współzałożycielem Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych w Przemyślu w 1984 roku, a także ojcem chrzestnym sztandaru Zarządu Rejonowego ZŻWP w Przemyślu w 2014roku.

Ś.P. Pułkownik Henryk Burdon przeżył 96 lat.

płk Emil DĄBROWSKI


W dniu 11.11.2021 roku zmarł nasz członek ZŻWP płk Emil DĄBROWSKI - przeżywszy 95 lat – były Komendant Wojskowej Komendy Uzupełnień w Jarosławiu.
W dniu 13 listopada 2021 roku został pochowany na cmentarzu miejskim w Jarosławiu. Pożegnało Go grono najbliższych, znajomych oraz członków Koła Nr 5 ZŻWP w Jarosławiu oraz Zarządu Rejonowego ZŻWP w Przemyślu wraz ze sztandarem związkowym. Mowę pożegnalną wygłosił Prezes Koła Nr 5 płk Jan PACUŁA.

Rodzinie i najbliższym ś.p. Emila Dąbrowskiego, szczere kondolencje składają członkowie związku.
CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI.

ppłk Eugeniusz MIGDALCZYK

(03.12.1939R. - 23.11.2020R.)

Płk mgr inż. Zygmunt WOJTUŃ

(24.08.1928r. - 06.05.2018r.)

         Pułkownik Zygmunt Wojtoń urodził się 24. sierpnia 1928 roku. Po ukończeniu szkoły średniej postanowił dalsze losy związać z wojskiem. Jako podchorąży 27.09.1949r. rozpoczął służbę w Szkolnym Batalionie Oficerów Rezerwy Artylerii Nr 17. Po ukończeniu jako młody oficer, podporucznik, zostaje skierowany do 39 PAL-u na stanowisko dowódcy plutonu ogniowego I dyonu, w którym pełni służbę od 21.10.1950r. Do 28.09.1955r. Następnie zostaje dowódcą baterii 76 mm w 114 PAL. Jako wyróżniający się oficer zostaje wyznaczony na stanowisko szefa sztabu dyonu szkolnego w 114 PAL, a od 10.11.1955r. zostaje dowódcą baterii dowodzenia dyonu szkolnego w 33 PAL.
       Za bardzo dobre wywiązywanie się z obowiązków służbowych zostaje skierowany, w nagrodę, na studia do Wojskowej Akademii Technicznej na Wydział Mechaniczny, które kończy 15.10.1962 roku z oceną bardzo dobrą otrzymując tytuł magistra inżyniera elektromechanik w specjalności eksploatacja rakiet przeciwlotniczych i zostaje skierowany na wykładowcę cyklu radiotechnicznego w Centrum Szkolenia Specjalistów Artylerii (20.11.1962r. - 12.05.1963r.).
Od maja 1963 roku zostaje wyznaczony na stanowisko dowódcy grupy przechowania, montażu i zbrojenia w 13 DA OPK, a następnie obejmuje stanowisko dowódcy dyonu technicznego w 14 Samodzielnym Pułku Artylerii OPK. Po 21 latach służby liniowej zostaje przeniesiony (26.08.1970r.) do Wojskowych Zakładów Naprawczych Sprzętu Elektrotechnicznego w Żurawicy na stanowisko Szefa Wydziału – szef produkcji. Po przemianowaniu WZN na Wojskowe Zakłady Uzbrojenia Nr zostaje szefem produkcji, a pod koniec służby zawodowej Kierownikiem Działu. 
Za wzorowe pełnienie obowiązków służbowych był wielokrotnie wyróżniany i odznaczany, m.in. Brązowym, Srebrnym i Złotym Medalem Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny, Brązowym, Srebrnym i Złotym Medalem Za Zasługi dla Obronności Kraju. Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W stan spoczynku przeszedł 23.02.1990 roku.
      Do Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych wstąpił w 1991 roku. Dał się poznać jako bardzo aktywny członek związku, zawsze dyspozycyjny. Szanowany i lubiany przez starszych i młodszych stopniem i wiekiem kolegów. Był członkiem Zarządu Wojewódzkiego ZBŻZ i ZBŻZiOR WP w Przemyślu. Przez trzy kadencje pełnił funkcję Prezesa Koła.
      Odznaczony związkowymi medalami, m.in. Honorową Odznaką ZBŻZ, Srebrnym Medalem Za Zasługi dla ZŻWP, medalami pamiątkowym XXX i XXXV-lecia ZŻWP.
       W dniu 09.05.2018 roku został pochowany na cmentarzu „Przekopana” w Przemyślu w asyście pocztu sztandarowego ZR ZŻWP. W ostatniej drodze udział wzięła rodzina, grono przyjaciół i znajomych, koledzy ze wspólnych lat służby wojskowej oraz ZŻWP w Przemyślu. 

       Mowę pożegnalną wygłosił Prezes Zarządu Rejonowego ZŻWP w Przemyślu Zbigniew Łąka.

Cześć Jego pamięci.

st.chor.sztab. STEFAN WIATR

26.03.1936 - 07.12.2017

St.chor.sztab. w st. spocz. Stefan WIATR urodził się 26 marca 1936 roku 
w Kamionce Strumiłowej na Kresach Wschodnich.

      W 1944 roku po śmierci matki, ojciec postanowił osiedlić się w Drohojowie. Tu Stefan Wiatr uczęszczał do szkoły podstawowej, następnie skończył średnią szkołę zawodową w Jarosławiu. Po jej ukończeniu podjął pracę jako brygadzista w Zakładzie Budowlano-Remontowym w Horyńcu. Po dwóch latach pracy(w 1956r.) został powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej w Płocku.Tu skończył szkołę podoficerską Po zakończeniu służby wojskowej wraca do pracy w Horyńcu, aby w 1963 roku rozpocząć zawodową służbę wojskową w JW 1039 w Przemyślu (11 pułk kolejowy). Przez pierwsze dwa lata pracował na stanowisku szefa kompanii kolejowej. W 1965 roku przechodzi do służby żywnościowej jako zaopatrzeniowiec. Następnie zostaje magazynierem służby żywnościowej i na tym stanowisku zostaje do 1989 roku,gdzie po 35 latach służby przechodzi w stan spoczynku. 
Za swoją pełną oddania służbę był wielokrotnie awansowany, wyróżniany i odznaczany. 

W 1992 roku wstąpił do Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy (dziś ZŻWP), dał się poznać jako wspaniały kolega, przyjaciel, zawsze pomocny, uśmiechnięty i zaangażowany w pracę związku. Za swoją pracę społeczną był wielokrotnie wyróżniany związkowymi odznaczeniami, m.in. Odznaką Honorową Za Zasługi dla ZŻWP, medalem XXX-lecia i XXXV-lecia ZŻWP, brązowym medalem Za Zasługi dla ZŻWP. 

W 2016 roku kol. Stefan wraz z małżonką został odznaczony przez Prezydenta RP medalem Za długoletnie pożycie małżeńskie – 50 lat.

Odszedł od nas nagle i niespodziewanie. Od kilku lat walczył z bardzo groźną chorobą, niestety przegrał z nią! 
kapitan rez. mgr. inż. TADEUSZ DEC
(10.11.1942-12.01.2017)
Kpt. rez. Tadeusz Dec urodził się 10 listopada 1942 roku w Rakszawie. Swoje młode lata spędził na ziemi oleszycko-lubaczowskiej. Po ukończeniu Liceum Ogólnokształacącego w Lubaczowie rozpoczął studia w Wyszej Szkole Rolniczej w Lublinie. Po jej ukończeniu i otrzymaniu tytułu magistra inżyniera podjął pracę w administracji państwowej. Rozpoczął od kierownika w Urzędzie Powiatowym w Lubaczowie, a później, po utworzeniu województwa przemyskiego (1975rok) został powołany na stanowisko wiecewojewody przemyskiego. Na tym stanowisku pozostaje do 1995 roku. 
Wcześniej, bo w latach 1961-1964 odbywał wojskowe szkolenie studentów w Ciechanowie, następnie w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Rakietowych i Artylerii w Toruniu. Po pozytywnym egzaminie zostaje mianowany na pierwszy stopień oficerski - podporucznika. W latach późniejszych odbywał jeszcze szkolenia wojskowe, mobilizacyjne, m.in. w JW w Komorowie.
Po przejściu na rentę pracował nadal w Państwowym Przedsiębiorstwie Handlu i Usług, a później jako kierownik Oddziału Agencji Ochrony Mienia i Osób BEZPOL w Przemyślu.

Za swoją pracę w administracji państwowej był wielokrotnie wyróżniany i odznaczany, m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Krzyżem Zasługi. Ponadto Honorową Odznaką Zasłużony Pracownik Państwowy, medalami Za zasługi dla Pożarnictwa, Za zasługi dla Obrony Cywilnej Kraju, Za zasługi dla województwa przemyskiego, Za zasługi dla Obronności Kraju.

W 2000 roku wstąpił do Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego w Przemyślu, przemianowanego w 2014 roku na Związek Żołnierzy Wojska Polskiego. Dał się poznać jako wspaniały działacz, kolega i przyjaciel. Był szanowany i ceniony przez starszych i młodszych stopniem i wiekiem kolegów. Za swoją działalność społeczną został wybrany Dyrektorem Biura Zarządu Rejonowego Związku Żołnierzy Wojska Polskiego w Przemyślu. Za tą pełną oddania pracę społeczną był również wielokrotnie wyróżniany m.in. Odznaką Honorową Za zasługi dla ZŻWP, medalami XXX i XXXV-lecia ZŻWP, złotym Krzyżem Za Zasługi dla ZŻWP. 
Był również członkiem wspierającym w Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych w Przemyślu. Za swą działalność na rzecz tego związku Zarząd Główny ZKRPiBWP odznaczył Go Krzyżem 65-tej rocznicy Zwycięstwa nad faszyzmem, Krzyżem 70-tej rocznicy dla Zwyciężców, Za Zasługi Kresów Wschodnich, a także za wybitne zasługi został doznaczony tzw. Komandorią. 

Działał także aktywnie w Przemyskiej Radzie Seniorów przy Urzędzie Miejskim w Przemyślu. 
Tadeusz Dec był kochanym mężem, ojcem, dziadkiem, teściem, wujkiem. 
Kolegę Tadeusza pożegnali na cmentarzu prafialnym w Oleszycach rodzina, grono przyjaciół i kolegów, kompania honorowa z pocztem sztandarowym i asystą z Garnizonu Jarosław.




Tekst Zbigniew Łąka
Zdjęcia Zbigniew Zembrzuski
podpułkownik Jan Orawiński 

    Urodził się 15 marca 1935r . 7 września 1953r. rozpoczął służbę w WP , w 1956r. ukończył Oficerską Szkolę Artylerii w Toruniu , po ukończeniu szkoły pełnił służbę w 40 pułku artylerii lekkiej Jarosławiu, następnie od 1966 do 1968 w jednostce obrony terytorialnej a od 1968 do 1972 był szefem sztabu POT następnie przeszedł do Terenowej Administracji Wojskowej i pełnił służbę najpierw w PSZW a od 1975 w Wojskowej Komendzie Uzupełnień w Jarosławiu na różnych stanowiskach . W 1985 r po 33 latach służby odchodzi w stan spoczynku . 
      Był żołnierzem cenionym przez przełożonych szanowany przez podwładnych i kolegów po przejściu w stan spoczynku był aktywnym członkiem ZŻ WP (Koło Nr 5).

       Za swą ofiarna i wzorowa służbę był wielokrotnie wyróżniany i odznaczany najwyższymi odznaczeniami Państwowymi i resortowymi a wśród nich :
- Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyżami zasługi srebrnym i złotym
- Medalem Siły Zbrojne w służbie Ojczyzny
- Medalem za Zasługi dla obronności kraju
- Medalem 30-lecia Związku Żołnierzy WP
  i wieloma innymi medalami resortowymi.

Zmarł 08.04.2015r.
Koło nr 1
PPŁK. ZYGMUNT KALITA 

( 28-08-1933r. - 18.07.2014r. )

Absolwent Oficerskiej Szkoły Piechoty
Absolwent Oficerskiej Szkoły Samochodowej
Absolwent Wyższego Kursu Doskonalenia Oficerów




- dowódca plutonu piechoty 28 pułku piechoty9 Drezdeńskiej Dywizji Piechoty
- dowódca plutonu samochodowego 14 kompanii rozpoznania 9 Dywizji Piechoty
- kierownik sekcji zaopatrzenia technicznego w 170 Rejonowych Warsztatach Naprawy Samochodów 9 Dywizji Zmechanizowanej
- kierownik sekcji poboru Powiatowego Sztabu Wojskowego w Sokołowie Podlaskim
- kierownik sekcji rezerw oficerskich Powiatowego Sztabu Wojskowego w Przemyślu
- starszy oficer d/s środków transportowych Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Przemyślu
- Komendant Garnizonu Przemyśl (1972-1983)

     Zawodową służbę zakończył 14 października 1983 roku po 31 latach służby w stopniu podpułkownika 
     Za nienaganną i wzorową służbę był wielokrotnie wyróżniany awansami i odznaczeniami, m.in. brązowym, srebrnym i złotym medalem Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny, brązowym, srebrnym i złotym medalem Za Zasługi dla Obronności Kraju, srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
    Od 1983 roku członek Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy, później Związku Żołnierzy Wojska Polskiego. Za działalność związkową odznaczony Odznaką Honorową Za Zasługi dla ZBŻZiOR, Odznaką Honorową Za Zasługi dla ZŻWP, Medalem XXX-lecia ZŻWP Zawsze Wierni Ojczyźnie, Krzyżem Za Zasługi dla Związku Żołnierzy Wojska Polskiego.


Stanisław Kępczsyński

PPŁK. DYPL. STANISŁAW KĘPCZYŃSKI
(18.09.1949R. - 24.05.2014R.)

Absolwent Wyższej Szkoły Oficerskiej Służb Kwatermistrzowskich i Akademii Sztabu Generalnego.

- Szefa Zaopatrzenia MPS w 11 pułku kolejowym w Przemyślu
- Zastępca kwatermistrza 5 pułku kolejowo-mostowego w Modlinie,
- Kwatermistrz – zastępcy dowódcy 14 pułku zmechanizowanego w Przemyślu
- Kierownik Sekcji Zaopatrzenia Logistyki 14 Brygady
Pancernej w Przemyślu.
   
   Po ukończeniu Technikum Mechanizacji i Rolnictwa w Lipnie postanowił swoje dalsze losy związać z wojskiem. W 1968 roku rozpoczął zasadniczą służbę wojskową w 8 Szkolnym Pułku Samochodowym w Chełmnie n/Wisłą, następnie został skierowany do szkoły podoficerskiej w Wałczu. Po roku służby decyduje się na zawodową służbę wojskową i zdaje egzaminy wstępne do Wyższej Szkoły Oficerskiej Służb Kwatermistrzowskich w Poznaniu, którą ukończył w 1973 roku i jako podporucznik ekonomista rozpoczyna zawodową służbę wojskową w 11 pułku kolejowym w Przemyślu na stanowisku Szefa Zaopatrzenia MPS. Po pięciu latach zawodowej służby został skierowany na studia do Akademii Sztabu Generalnego, po ukończeniu, których został zastępcą kwatermistrza 5 pułku kolejowo-mostowego w Modlinie. W 1985 roku na własną prośbę wrócił do 11 pułku kolejowego na szefa Zaopatrzenia MPS. W 1991 roku został wyznaczony na stanowisko kwatermistrza – zastępca dowódcy 14 pułku zmechanizowanego w Przemyślu. W 1994 roku został wyznaczony na stanowisko Kierownika Sekcji Zaopatrzenia Logistyki 14 Brygady Pancernej w Przemyślu.
    Zawodową służbę zakończył 31 marca 1997 roku po 29 latach służby w stopniu podpułkownik. Za nienagraną i wzorową służbę był wielokrotnie wyróżniany awansami i odznaczeniami.
     W 2003 roku wstąpił do Związku Byłych Żołnierzy Wojska Polskiego i Oficerów Rezerwy. W związku dał się poznać jako bardzo dobry społecznik, kolega i przyjaciel. Szanowany i lubiany najpierw został wybrany wiceprezesem, aby później zostać prezesem Koła Nr 2 ZŻWP w Przemyślu. Został odznaczony wielokrotnie odznaczeniami związkowymi za aktywną działalność społeczną i organizację wielu imprez związkowych.
      W 1973 roku wziął ślub z Ireną, ze tego związku narodziło się troje dzieci. Cudowny mąż, ojciec i dziadek.
     Pochowany został na cmentarzu wojskowym w Przemyślu z honorami wojskowymi w obecności rodziny, kolegów, znajomych i pocztów sztandarowych ZR ZŻWP i 5batalionu strzelców podhalańskich. Mowę pożegnalna wygłosił prezes Zarządu Rejonowego ZŻWP w Przemyślu Zbigniew Łąka.Cześć Twojej pamięci !
Kreator strony - przetestuj